Jaki jest Wasz ulubony fragment Pisma Świętego, który oddaje ducha monastycyzmu?

„Kogo prócz Ciebie mam w niebie? Gdy jestem z Tobą, ziemia mnie nie cieszy…” (Ps 72)

"A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe.  Mocą bowiem łaski, jaka została mi dana, mówię każdemu z was: Niech nikt nie ma o sobie wyższego mniemania, niż należy, lecz niech sądzi o sobie trzeźwo - według miary, jaką Bóg każdemu w wierze wyznaczył. Jak bowiem w jednym ciele mamy wiele członków, a nie wszystkie członki spełniają tę samą czynność - podobnie wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy nawzajem dla siebie członkami. Mamy zaś według udzielonej nam łaski różne dary: bądź dar proroctwa - [do stosowania] zgodnie z wiarą; bądź to urząd diakona - dla wykonywania czynności diakońskich; bądź urząd nauczyciela - dla wypełniania czynności nauczycielskich; bądź dar upominania - dla karcenia. Kto zajmuje się rozdawaniem, [niech to czyni] ze szczodrobliwością; kto jest przełożonym, [niech działa] z gorliwością; kto pełni uczynki miłosierdzia, [niech to czyni] ochoczo. Miłość niech będzie bez obłudy. Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrem. W miłości braterskiej nawzajem bądźcie życzliwi. W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie. Nie opuszczajcie się w gorliwości. Bądźcie płomiennego ducha. Pełnijcie służbę Panu. Weselcie się nadzieją. W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie - wytrwali."
(Rz12,1-12)

W nawróceniu i spokoju jest wasze ocalenie, w ciszy i ufności leży wasza siła. (Iz 30,15b)

Dlatego chcę ją przynęcić, na pustynię ją wyprowadzić i mówić jej do serca. (Oz 2,16)

Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli...

" Oka za oko, ząb za ząb"

Chyba trzeba będzie pozbawić gości możliwości pisania...

Podeszła dzisiaj do mnie myśl, która tak mi szepnęła: "A gdyby życie mnisze rozumieć według fragmentu modlitwy pańskiej <<Bądź wola twoja jako w niebie tak i na ziemii>>. Czyż klasztor nie jest miejscem na ziemii które stara się być <<jako w niebie>>". Co o niej, drodzy bracia forumowicze, myślicie?

Jestem za a mój ulubiony fragment a w sumie dwa

Wielbi dusza moja pana - magnificat

Jeśliście więc razem z Chrystusem powstali z martwych szukajcie tego co w górze gdzie przebywa Chrystus zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego co w górze nie do tego co na ziemi. Umarli,scie bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu.  Kol 3.1-3