Nie miłujcie świata, ani tego co jest na świecie, Jeśli ktoś miłuje świat nie ma w nim miłości Ojca. Wszystko bowiem co jest na świecie, a więc: pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha tego życia, pochodzi nie od Ojca, ale od świata. Świat przemija a z nim jego pożądliwość; kto zaś wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki. (1J,2,15-17)

Tymi słowami, które pod natchnieniem Bożego Ducha napisał Apostoł Jan zacznijmy bracia forumowicz wielką dyskusję na temat tego świata (w znaczeniu ducha sprzeciawiającego się Zbawieniu). Czym jest? Czym grozi? Co daje? Czy należy z niego uciekać i dlaczego? Jak (i czy) mamy z nim walczyć? Co mamy o nim myśleć i jak nań patrzeć oczyma wiary?

Do klawiatur, bracia!

Wydawało mi się, że dla zaintersowanych duchowością monastyczną to jest temat-rzeka. Czyżbym sie mylił? :/